Pokhara, saying goodbye

Hi allemaal,

Hier weer een nieuw verhaal vanuit Nepal, Pokhara dit keer. Deze tweede stad van Nepal ligt zo'n 300 kilometer ten westen van de hoofdstad Kathmandu. De groep waarmee ik al een tijdje op pad was is grotendeels intact gebleven, en hier en daar wat uitgebreid. Cedric (FRA), Aimry (FRA), Mary (Can), Ting (VS) en Gavin (Ier).

Vanuit Kathmandu zijn we vorige week vertrokken naar Chitwan National Park, in het uiterste zuiden van het land. Geheel in stijl zittend boven op de bus, proberen te ontsnappen aan de verzengende hitte binnen in de bus. Vaak oversteeg de temperatuur de 35C en de vochtigheid was niet te harden.

In Chitwan, een safaripark, waren allerlei soorten dieren in het wild te vinden. Olifanten, neushoorns, krokodillen, apen etc etc. De eerste dag zijn we gelijk op pad gegaan voor een olifantenbad. Dit houdt in dat je op de rug van de olifant klimt, dat deze vervolgens de rivier in loopt, de inhoud van zijn slurf leegt over zijn berijders, en je vervolgens op commando van de dresseur van zijn rug af schudt. Een zeer welkome verfrissing in het hete weer.

Dombo probeerde mij in een keer alle gekochte koekjes te ontfutselen met zijn sterke slurf

Croc aan de rand van de rivier tijdens ons boottochtje

Dollen met de olifant in het water

Verder zijn we op de rug van dezelfde olifant voor enkele uren de jungle in getrokken. Onderweg stuitten we op een neushoornfamilie die rustig stond te grazen op de vlakte. Veilig op de rug van de olifant, met onze eigen benen op de grond staand waren we niet gespaard door deze enorme beesten. Maar, de olifant dwong respect af door zijn (nog grotere) formaat en op deze manier konden we rustig de neushoorns van dichtbij op de foto zetten.

De avond valt over Chitwan

In de mand op de rug van de olifant door de jungle

Na drie dagen Chitwan zijn we vertrokken in de richting Pokhara, zoals gezegd de tweede stad van het land. Het regenseizoen is hier inmiddels van start gegaan, wat flinke slagregens met zich meebrengt. Dus had ik het plan opgevat om mijn beste reisgenoten vaarwel te zeggen en om terug te keren naar Kathmandu, waar de regen een stuk minder is. Ik wil mijn laatste week in Nepal gebruiken voor een mooie tocht door de bergen, in het noorden van het land. Na een goeie farewell-party gisteravond, we reizen immers al zo'n twee weken met elkaar, stapte ik vanochtend nietsvermoedend om 07.00 uur op de bus voor een tocht van zo'n zes uur richting de hoofdstad. Enkele kilometers buiten Pokhara was het al uit met de pret, er was een staking gaande. Gisteren was een twaalfjarig meisje doodgereden door een van de bussen die rijden tussen Pokhara en Kathmandu. De familie eiste geld van de busmaatschappij, maar die weigerde beslist. Vervolgens hadden de locals een road-block opgeworpen om de busmaatschappij onder druk te zetten. Deze hadden op hun beurt de volgende ochtend gewoon geprobeerd het road-block te passeren. Nadat enkele bussen waren vernield weigerden de chauffeurs om nog verder te rijden, wat resulteerde in een kilometerslange file voor het road-block. Na enkele uren wachten keerde de bus uiteindelijk terug naar Pokhara, waar ik mijn hotelletje weer opzocht. Mijn reisgenoten waren natuurlijk verbaasd mij weer terug te zien.

farewell party in Pokhara. Vlnr: Anthon, Ting, Shalby, ik en Gavin

Morgen ga ik het nog maar een keer proberen. De tijd die ik nu verlies zal ten koste gaan van mijn trekkingplannen. Maar goed, reizen brengt nou eenmaal verrassingen met zich mee dus er zit niets anders op dan het te accepteren en te wachten.

Keep you updated!