Hi allemaal,
Allereerst wil ik jullie bedanken voor de fantastische comments! Is erg leuk om te lezen als je zover van huis bent. Ook met dank aan Lineke, die even alle comments op de mail heeft gezet. Het vermelden van een afzender bleek niet altijd noodzakelijk, bepaalde woorden waren vaak al genoeg om de afzender te identificeren ;-)
Inmiddels weer 2 dagen terug van het Namtso Lake, het hoogstgelegen bergmeer van dit formaat ter wereld (4750 m). In totaal gingen we met zn vijfen op pad. Samen met Ting (VS), Cedric (FRA), Nicole (China) en Gii (Zuid-Korea) samengepakt in een busje voor een uurtje of vijf. Na een beetje babbelen, genieten van het uitzicht en een iPod-uitwisseling met Ting kwamen we aan bij het meer. In tegenstelling tot Lhasa scheen hier wel de zon, wat zorgde voor een prachtige turquoise kleur van het water. Of het op de foto goed te zien is is twijfelachtig, in werkelijkheid was het prachtig! Aan het meer was een tentenkamp gesticht door plaatselijke Tibetaanse zigeuners, compleet met in tenten gevestigde restaurants.
Cedric en Ting genietend van het uitzicht
Vlakbij het kamp was een berg die je op kon lopen en van waaraf je kon genieten van het uitzicht over het meer. Pal aan het meer lag ook de besneeuwde top van een 7000 meter hoge berg, een prachtig gezicht!
Het uitzicht op de 7000 m hoge top
Verschillende mensen hadden weer last van de hoogte, maar ik moet zeggen dat ik me er prima onder voelde. Wel vreemd dat je lichaam je af en toe dwong om even diep in te ademen, een teken dat het niet voldoende zuurstof kreeg. Op een hoogte van zo'n 5000 meter is er namelijk slechts 70% zuurstof beschikbaar in vergelijking met zeeniveau.
De avond valt over Lake Namtso
Na een af en toe halsbrekende terugrit weer teruggekeerd in Lhasa. Met samengeknepen billen keken we mee met de chauffeur die het langzamere verkeer op de bergweggetjes moest inhalen. Ook wisten de vrij rondlopende yaks, geiten en schapen vaak nog maar ternauwernood de blinkende bull-bar van onze bus te vermijden.
Nog een plaatje van het meer in de zon
Vandaag dan eindelijk mijn reis naar Nepal rondgemaakt. Aanstaande donderdag vertrek ik samen met Ting, Cedric en Adrienne (Canada) in de richting van Mount Everest Base Camp (5300 m) waarna we zullen doorrijden naar de Nepalese grens. In totaal een reis van zo'n vijf dagen. Onderweg zal er worden gestopt in Gyantse, Shigatse, Tingri, en het Rongbuk klooster, voor de mensen met zeer gedetailleerde atlassen ;-)
Vanuit Rongbuk, een Tibetaans klooster hoog in de bergen, is het nog zo'n 200 meter klimmen naar Everest Base Camp. Dat moet lukken dacht ik zo!
Na die tijd zal ik jullie vanuit Kathmandu (Nepal) verblijden met hopelijk (het weer kan roet in het eten gooien) een paar mooie prenten van de witte toppen van de Mount Everest (8848 m), 's werelds hoogste berg.
Gegroet!