Kathmandu, finally

Hi allemaal,

Wederom een post, dit keer weer vanuit Kathmandu. Zoals ik jullie in mijn vorige post al schreef had ik wat problemen om weg te komen uit Pokhara. Na mijn mislukte poging van een dag eerder heb ik het de volgende dag nog maar een keer geprobeerd. Samen met de anderen stond ik om zeven uur 's ochtends op het plaatselijke busstation. Zij zouden op weg gaan naar de Indiase grens, ik zou de bus pakken richting Kathmandu. Er was ons ook wat meer duidelijk geworden over het probleem wat er speelde. De wetgeving in Nepal is zo geregeld dat als je iemand doodrijdt op straat je een vast bedrag betaald plus evt een paar weekjes cel. Als je iemand in het verkeer verwondt echter, moet je zorg dragen voor alle kosten die daaruit voortvloeien, totdat die persoon komt te overlijden. De buschauffeur in kwestie had vanwege deze wetgeving het gruwelijke idee opgevat om nadat hij het meisje had aangereden, de bus in zijn achteruit te zetten en nogmaals over haar heen te rijden. Dit om er zeker van te zijn dat ze zou overlijden aan haar verwondingen. Dit alles had vanzelfsprekend de woede opgewekt van de plaatselijke bewoners, die vervolgens alle hoofdwegen hadden dichtgegooid.

Aangekomen bij het busstation bleken alle wegblokkades nog steeds intact te zijn. Omdat het niet zeker was of en wanneer de weg weer open zou gaan, zat er niets anders op dan te wachten. Een ruime zes uur (!) later kwam er eindelijk wat schot in de zaak. Het leger was opgetrommeld om ons van een escorte te voorzien en ons door de wat grimmige sfeer te begeleiden. Dit met succes, waarna we onze weg konden vervolgen richting Kathmandu. Onderweg waren er overal soldaten te zien. Die dag ervoor had het Nepalese parlement aangekondigd dat ze keihard zouden optreden tegen wegblokkades, aangezien dit niet de eerste keer was dat dit was voorgekomen. Op deze manier maakten we kennis met het nog altijd grimmige politieke klimaat in dit land, dat niet heel lang geleden nog werd geteisterd door een burgeroorlog.

Na een slopende rit van nog eens 7 uur kwam ik om een uur of 8 's avonds eindelijk aan in Kathmandu, volledig gesloopt na een lange dag. Tijdens de busreis ben ik wat ziekjes geworden dus probeer nu eerst wat te herstellen om daarna nog een paar dagen de bergen in te gaan.
Totdat ik de bergen in ga slijt ik hier in Kathmandu de dagen met Shelby, een Amerikaanse die ik al eerder in Kathmandu en ook in Pokhara heb ontmoet.

Vandaag heb ik ook mijn ticket terug naar China geboekt. De 19e vlieg ik terug naar Chengdu, om vervolgens de 21e aan boord te stappen van het oude vertrouwde KLM-blauw. Diezelfde 21e juli zal ik om 18.45 uur plaatselijke tijd de Amsterdamse grond weer onder me mogen voelen.

Maar in de tussentijd hoop ik nog verslag te mogen doen van een geslaagde trek, natuurlijk met de bijbehorende plaatjes.

Vanuit een chaotish Kathmandu,

Thijs